jeans number 2

Ostatnie tygodnie, to ciągła walka z projektem jeansy dla S. Nie mogę powiedzieć. Idzie mi coraz lepiej. Całkiem płynnie szyję te wszystkie suwaki, kieszenie, paski. Podglądam bloga Closet Case Files i toczące się na nim teraz Ginger Sewalong. Ale sedno sprawy wciąż pozostaje nierozwiązane. Jak to zrobić, żeby było wygodnie, ale nie workowato. Prezentowana para, wciąż ma za wiele z worka moim zdaniem. W gruncie rzeczy ma więcej niż poprzednie. Tym razem nie korzystałam z gotowego wykroju, tylko uszyłam spodnie na miarę według wskazówek z książki Patternmaking for fashion design (Helen Joseph-Armstrong). Muszę powiedzieć, że całkiem mi się spodobało samodzielne konstruowanie spodni. Mocno się zdziwiłam, że to działa. W zanadrzu mam jeszcze nieskończone jeansy, stworzone na bazie spodni, które S. lubi. Mam zamia jeszcze z nimi powalczyć. Może niedługo pokażę, co wyszło. 

Wracając do tej pary. W końcu zrozumiałam, że tył musi być wyższy, a przód niższy. Udało mi się to odzwierciedlić na wykroju. I wyszło OK. Podoba mi się również tył i dobór nici.  Nogawki są za szerokie i za długie - to efekt przepisu na wykrój, muszę to skorygować w  następnej próbie. A może w przypływie desperacji przerobię te... Najbardziej mnie wnerwia, że S. wciąż uważa te spodnie za za mało umożliwiające ruch. I to się zgadza, jego stare jeansy mimo że węższe, pozwalają mu podnieść nogę dużo wyżej. Jak to możliwe, ktoś ma pomysł?

first jeans

Spodnie męskie okazały się ciężkim tematem. Nie mówię o spodniach wspinaczkowych, tekkingowych czy sportowych z definicji szerokich, dających dużo swobody. Takie już szyłam z powodzeniem. Ale uszycie spodni na co dzień, wyglądających na dopasowane, a jednak wystarczająco luźnych, by mój drogi S. czuł się w nich dobrze, okazało się nie lada wyzwaniem. Wciąż nie osiągniętym, bo prezentowana para do ideału nie należy. To trzecia już wersja beta. Wypróbowałam już wszystkie modele Papavero i mimo że teoretycznie wszystko powinno pasować, to jednak nie pasuje. Problem leży gdzieś w biodrach, za bardzo ograniczają ruchy. A jak biodra w miarę dobre, to pas za duży i trzeba jakieś zaszewki kombinować, co nie wygląda za pięknie.

knit cup

Rustic Worker's Burda Shirt

Moja pierwsza męska koszula. Pan S. ma pewne wątpliwości (że niby za dziewczęca?), ale dla mnie jest super. Taka elegantsza wersja hipisowskiego stylu, nie sądzicie?

Całość została oparta na wykroju z Burdy (Rustic Worker's Shirt 12/2012 #142). Pomysł zaczął się od kawałka koszulowego jeansu, który zalegał w szafie. Postanowiłam połączyć go z resztkami granatowego bawełnianego jerseyu. Niestety, jeansu wciąż było troszkę za mało, stąd pomysł na kontrafałdę z przodu (okazało się, że nijak nie uda mi się wyciąć karczka z zapasem na szwy). Stąd też brak stójki, podkrój szyi został wykończony czarną taśmą rypsową, co też wygląda nieźle, szczególnie, że jeans to melanż granatu i niewielkiej domieszki czerni. Ogólnie szyło się całkiem nieźle. Ponieważ S. twierdzi, ze mu troszkę ciasno, jak się zapnie pod szyję, zrezygnowałam (z ulgą, nienawidzę robienia dziurek) z guzików na rzecz jednego zatrzasku. 

Już się nie mogę doczekać szycia następnej!

My first men's shirt. Mr S. is sceptical (too girly?), but I love it. This is kind a elegant variation on a hippie style, don't you think?

I based this project on Rustic Worker's Burda pattern (#142/12/2012). I've had a little piece of light jeans fabric (ideal for shirt), I decided to match it with navy blue cotton jersey. Still it was not enough jeans to make this shirt without changes. So I had to give up on stand-up collar and make a plead under a yoke. I've finished the neck using black cotton ribbon.

All sewing process went smoothly. I really recommend this pattern. Even beginners can get handle on this project.

I can't wait to sew next!  

new climbing pants

Jesień już, więc Pan S. doczekał się nowych spodni wspinaczkowych. Uszyłam je z cienkiego jeansu z dodatkiem lycry. Wykrój to Men's Trousers 4/2010 #129 z Burdy. Ponieważ mój model to smukły chłopak, wybrałam najmniejszy dostępny rozmiar (nie dodawałam zapasów) i okazało się, że jest całkiem ok. Po przymiarkach troszkę zwęziłam (ok 2 cm po bokach) i wyszło zgrabnie. Zrezygnowałam z proponowanych dwóch tylnych kieszeni, na rzecz jednej, większej i praktyczniejszej z suwakiem.


There is autumn here in Poland, so I sewn new climbing pants for Mr S. Fabric, it is very nice navy jeans with spandex. This time I used Burda pattern (Men's Trousers 4/2010 #129 ). I've chosen the smallest possible size. I've changed two back pockets for one big with zip. It is very practical solution. 

t-shirt horror story

Uszycie t-shirtu dla faceta powinno być najłatwiejszą rzeczą na świecie. POWINNO. Chyba że nie posiada się owerloka i wybierze się złą tkaninę. Wtedy zaczyna się prawdziwa mordęga.  

Jak t-shirt, to oczywiście z dzianiny bawełnianej, cały stosik różnych leży w szafie, ale ja oczywiście wybrałam najcieńszą, najbardziej delikatną, najmilszą w dotyku - kupioną jako przyjazną niemowlakom, itd. Znaczy się najłatwiejszą do zniszczenia. Mimo odpowiedniej igły i ściegów dzianinowych szyło się ciężko, a do tego podczas obcinania nici udało mi dwukrotnie przeciąć materiał. O zgrozo! 

rope bag

Rzecz niezbędna podczas wspinaczkowych wypraw, torba do transportu liny. Kolorowa, wygodna, nieprzemakalna. I tyle.
Something necessary during climbing adventure – rope bag. Colourful, comfortable and waterproof.

first climbing pants - work in progress

Kilka zdjęć z procesu twórczego. / Some photos showing creating process. 

first climbing pants

Pan S. uwielbia się wspinać i już od dłuższego czasu błagał mnie, żebym uszyła mu spodnie wspinaczkowe. Chciałam stworzyć coś naprawdę dobrego. Ale przecież nigdy nie szyłam męskich spodni. W ogóle nigdy nie szyłam niczego dla mężczyzny! Teoretycznie powinno być łatwiej. Ale nie znacie  Pan S! Jest dość trudny, jeśli chodzi o ubrania, które ma nosić. I oczywiście ma swoje wyrobione zdanie na temat tego, jak idealne spodnie wspinaczkowe powinny wyglądać. Muszą być wygodne, dość luźne, zrobione z trwałego i oddychającego materiału. Powinny mieć zapinane na suwak kieszenie. Lepiej żeby były długie, bo skała - szczególnie granit - potrafi być bardzo szorstka i łatwo się zranić. 

Mr S. is a rock climber. He was begging me for a climbing pants for a long time. I wanted to sew something really good. But I've never sewn men's pant before. I've newer sewn anything for men! In theory it should be easier than sewing for woman. But you don't know Mr S. He is very difficult about clothes he wear. And he has his own idea about ideal climbing pants. They must be comfortable, quite loose, made of lasting and breathing fabric. They should have zipped pockets. It is better if they are long because rock (for example granite) can be very rugged and it is easy to hurt legs.